DAG 6 EN DAG 7 - 20 EN 21 SEPTEMBER 2010

20 september 2010
Azinhaga – Atalaia 18.5 km.
Overnachting: Casa do Patriarca

Zoals gebruikelijk zien wij niemand meer, als wij vertrekken na de aanwijzingen opgevolgd te hebben op welke wijze en via welke deuren wij het pand kunnen verlaten. Na enkele kilometers halen we Francy weer in. Zij heeft wat andere overnachtingsplaatsen gehad dan wij en vandaag loopt ze naar Tomar, onze bestemming voor morgen. Ze is veel meer gewend aan de warmte. Later zullen we van een Portugees horen, dat hij haar regelmatig zag stilstaan om te bidden, midden op het wandelpad.
Samen met haar wandelen we door Quinta da Cardiga, een landgoed uit de elfde eeuw, maar ze laat ons dan gaan. “Jullie doen twee passen, waarvoor ik er drie moet nemen”, zegt ze. Vandaag zullen we haar niet meer terugzien en later ook niet meer, hoewel we dicht op elkaars hielen blijven zitten.
Morgen houdt ze een rustdag in Tomar, als wij daar vroeg in de middag zullen aankomen.
Wij zijn al rond het middaguur op onze plaats van bestemming: Casa do Patriarca in Atalaia, waar wij worden ontvangen door de zoon des huizes, die ons een mooie kamer geeft in een, ook hier, groot, oud en statig huis. Na onze verplichte huishoudelijke werkjes nestelen wij ons op tuinstoelen in de schaduw, waar wij wat eten en drinken, terwijl de was vrolijk aan de lijn hangt te wapperen.

We gaan even terug naar het dorpskroegje, lopen even naar een supermarkt en nemen het aanbod van de familie aan om naar een hen welbekend restaurant gebracht te worden in Vila Nova. Na het eten zal de restauranthouder de familie bellen en zullen wij weer opgehaald worden. Wat een service.
De familie is overigens niet erg gelukkig. Mevrouw heeft een ernstige ziekte, maar blijft daar nog positief onder, terwijl meneer nogal gedeprimeerd is. Het restaurant blijkt inderdaad prima en we eten
dan ook erg lekker, waarna de zoon en de moeder ons weer ophalen met hun grote, oude Mercedes.

21 september 2010
Atalaia – Tomar 18 km.
Overnachting: Pensao Uniao

In gunstige zin is het landschap aan het veranderen. Hebben we tot nu toe nog weinig van natuurschoon mogen genieten, vanaf vandaag lijkt daarin verandering te komen. De start vanuit Atalaia begint met een stevige klim langs een 16e eeuwse kapel, dan een oversteek van de N-110 en de nog grotere A-3, waarna we een prachtig eucalyptusbos ingaan. Als we op het hoogste punt staan, kijken we uit over een perceel met jonge eucalyptusaanplant met daarboven juist de opkomende zon.
Dit doet een beetje denken aan het begin van de wandeling vanuit de albergue in Gümes in Spanje, vorig jaar.
Prachtig.
We doorkruisen maar een paar dorpjes vandaag op onze korte tocht. Een wasplaats in Asseiceira en een koffiestop in Grou, dan nog een gehuchtje genaamd Santa Cita en we komen al vroeg aan in Tomar. Tomar is een grote stad uit de twaalfde eeuw met een enorm kasteel op een heuvel aan de rand van de stad. Na ons bezoek aan het toeristenkantoor en onze intrek in het hotel bezoeken wij het kasteel, dat ruimte biedt aan de Convento de Cristo. Dit is een klooster, dat werd opgericht door de
orde van de Tempeliers. De opvolgers van de Tempeliers, de Orde van Christus, hebben het klooster uitgebouwd tot een prachtig monument. In het pensao had men ons gezegd, dat een kleine vrouw uit Brazilië naar ons heeft gevraagd en verzocht had ons in te seinen, wanneer wij ons zouden melden.
Francy zou nu naar het klooster zijn en wij gaan er ook heen. We bezichtigen het kasteelklooster uitgebreid, maar zien Francy niet. Jammer, maar misschien zien we haar later nog wel een keer om
wat verder met haar te praten.