Dag 41 en dag 42
Door: Tom
Blijf op de hoogte en volg Tineke en Tom
30 Mei 2009 | Frankrijk, Nevers
Datum: 29-05-2009 dag: 41
Vertrek – aankomst: 08.45 – 15.30
Route: Châteauneuf-Val-de-Bargis – Chasnay – Raveau – La Charité-sur-Loire
Dagafstand – totaal afstand: 25 – 931
Overnachting: camping
Onder begeleiding van de camper lopen we weer met ons vieren. Een mooie tocht met diverse lavoirs en akkers. We eten in het stadje en slapen op de plaatselijke camping. Echter niet in de tent, maar op de betonnen vloer van het recreatiegebouw, naast de pingpongtafel. De camper speelt een belangrijke rol in deze fase. Huib verzorgt alles, de rugzakken vervoert hij en Willy is blij met ons mee te kunnen lopen. Kees, leraar biologie, vertelt onderweg van alles over de flora en de fauna en we komen tot de conclusie, dat we hem aansprakelijk moeten houden voor steeds de weg kwijtraken door al zijn gepraat.
Vandaag een prachtige tocht, meest door bos, wat schaduw betekent en met een zeer aangename temperatuur van 20 tot 22 graden. En een lekker windje.
La Charité-sur-Loire is een prachtig stadje aan de Loire met een imposante brug en mooie oude gebouwen. Overigens zijn mijn toch vrij nieuwe schoenen totaal versleten. Ik zal andere nodig hebben en wel zo snel mogelijk.
Datum: 30-05-2009 dag: 42
Vertrek – aankomst: 08.45 – 16.30
Route: La Charité-sur-Loire – La Marche – Tronsanges – Germigny-sur-Loire - Nevers
Dagafstand – totaal afstand: 25 – 956
Overnachting: camping
Geslapen in de recreatiezaal op de betonnen vloer in plaats van in de tent, wat toch nog een koude bedoening werd in de ochtend. Gisterenavond werden we nog bijna weggestuurd door de beheerders, maar voor een nachtje werd het dan toch toegestaan. Wij blijven ook niet langer en lopen vandaag weer met Willy en Kees richting Nevers. Het gaat vandaag langs een door Huib op zijn computer en printer (de camper is van alles voorzien) gemaakte route, grotendeels langs de Loire. We hebben een punt afgesproken, waar Huib ons opwacht.
Kees heeft weer veel verhalen over planten en dieren, mossen en zaden, vogels en hun geluiden en we lopen maar één keer verkeerd vandaag. We vertellen elkaar, heel open, onze levensverhalen en het gaat allemaal zeer vriendelijk en amicaal en familiair. Pelgrims onder elkaar, nietwaar? Dit moet het ware pelgrimsleven zijn: niet streven naar de eindstreep in Santiago, maar er naartoe onderweg zijn. Het schept banden met mensen, die je een paar dagen af en toe ziet en spreekt en dan weer even niet.
We hebben Yuri (24), de student uit Utrecht, die nog niet weet wat hij wil, maar een zeer aardige jongen is. We hebben hem een beetje geadopteerd en zorgen voor hem als we hem zien.
En Kees, met wie we nu al meerdere dagen wandelen en slaapkamers delen, samen eten en die veel kan vertellen over flora en fauna. Is 57 jaar, leraar biologie, getrouwd en heeft twee kinderen. Heeft vier maanden sabbatical en wil na aankomst in SdC weer direct voor de klas. Zijn wandeling “moest nu gebeuren”.
En Niels, 34 jaar, heeft diverse dingen gedaan en is nu zijn job als reisleider aan het afbouwen. Wil iets anders gaan doen, maar weet nog niet wat. Leraar in iets? Dat advies krijgt hij van ons wel. Hobby’s: fitness, yoga, vegetariër en is open, eerlijk, spontaan en enthousiast. We weten niets over een relatie, maar wel, dat hij blijkbaar met een bepaald iemand een relatie zou willen. Interesseert zich voor Hindoeïsme en religie in het algemeen.
Huib en Willy zijn in goede doen, gepensioneerd, mooie camper, openstaand voor ons, eenvoudige pelgrims. Huib vindt het een gerust idee, als Willy met ons (of wij met haar) loopt ter ondersteuning en voor de veiligheid. Willy loopt in principe ook naar SdC, maar in etappes van ongeveer zes weken. Als wij even bij en met hen blijven, hebben wij het comfort van de camper als thuiskomer, een koud biertje en gezelligheid en kunnen wij zonder bagage lopen (behalve Tineke).
Dan zijn er twee Nederlanders, van wie wij de namen niet kennen. Oudere heren van 67 en 69 jaar, die we zo nu en dan ontmoeten. Zij lopen elk jaar twee weken lang op de Camino, doen het rustig aan en verwachten “het laatste stuk met de rollator” te zullen lopen.
Er is een Fransman, die wat in de knoop zit met zichzelf en zijn gezin met twee kinderen. Beleeft weinig vreugde aan zijn werk als ‘fermier’ (verpleegkundige) en zou graag ‘documentalist’ worden. Mag zich nu in het ziekenhuis in de buurt van Parijs gelukkig bezighouden met automatisering op computergebied.
En wij? Wij hebben alle tijd en de vrijheid om (ook) in één keer naar SdC te lopen. Rustig aan. Ik merk aan een vorm van rouwverwerking bezig te zijn en denk veel aan mijn vader.
In Nevers komen we Niels weer tegen. Hij heeft hard gelopen, heeft nu een rustdag en vertrekt morgen weer. We zitten buiten tot de zon aan de overzijde van de Loire onder de kathedraal zakt, waarna het snel koeler wordt en wij gaan slapen.
Reacties:
anonymus
4 juni 2009
Daar was ik zo bang voor dat mijn gympen van de schoenenreus het zouden gaan begeven. Maar gelukkig, zij zijn heel gebleven.
Ria
4 juni 2009
Nou, ik heb de honger die ik had maar een poosje opzij gezet om alles achter elkaar te gaan lezen. Het was al even geleden dat we iets hadden gehoord van jullie. En mijn honger is niets, vergeleken bij die van jullie zo af en toe...Ben blij dat alles goed gaat en dat jullie zulke fijne mensen ontmoeten, geestverwanten eigenlijk. Dat moet een geweldige verrijking zijn denk ik. Ook heel goed dat je toekomt aan de rouwverwerking, ook dat moet gebeuren en is heel belangrijk. Ga zo door en nog heel veel succes. Ik heb alleen nog maar leeshonger.
Vertrek – aankomst: 08.45 – 15.30
Route: Châteauneuf-Val-de-Bargis – Chasnay – Raveau – La Charité-sur-Loire
Dagafstand – totaal afstand: 25 – 931
Overnachting: camping
Onder begeleiding van de camper lopen we weer met ons vieren. Een mooie tocht met diverse lavoirs en akkers. We eten in het stadje en slapen op de plaatselijke camping. Echter niet in de tent, maar op de betonnen vloer van het recreatiegebouw, naast de pingpongtafel. De camper speelt een belangrijke rol in deze fase. Huib verzorgt alles, de rugzakken vervoert hij en Willy is blij met ons mee te kunnen lopen. Kees, leraar biologie, vertelt onderweg van alles over de flora en de fauna en we komen tot de conclusie, dat we hem aansprakelijk moeten houden voor steeds de weg kwijtraken door al zijn gepraat.
Vandaag een prachtige tocht, meest door bos, wat schaduw betekent en met een zeer aangename temperatuur van 20 tot 22 graden. En een lekker windje.
La Charité-sur-Loire is een prachtig stadje aan de Loire met een imposante brug en mooie oude gebouwen. Overigens zijn mijn toch vrij nieuwe schoenen totaal versleten. Ik zal andere nodig hebben en wel zo snel mogelijk.
Datum: 30-05-2009 dag: 42
Vertrek – aankomst: 08.45 – 16.30
Route: La Charité-sur-Loire – La Marche – Tronsanges – Germigny-sur-Loire - Nevers
Dagafstand – totaal afstand: 25 – 956
Overnachting: camping
Geslapen in de recreatiezaal op de betonnen vloer in plaats van in de tent, wat toch nog een koude bedoening werd in de ochtend. Gisterenavond werden we nog bijna weggestuurd door de beheerders, maar voor een nachtje werd het dan toch toegestaan. Wij blijven ook niet langer en lopen vandaag weer met Willy en Kees richting Nevers. Het gaat vandaag langs een door Huib op zijn computer en printer (de camper is van alles voorzien) gemaakte route, grotendeels langs de Loire. We hebben een punt afgesproken, waar Huib ons opwacht.
Kees heeft weer veel verhalen over planten en dieren, mossen en zaden, vogels en hun geluiden en we lopen maar één keer verkeerd vandaag. We vertellen elkaar, heel open, onze levensverhalen en het gaat allemaal zeer vriendelijk en amicaal en familiair. Pelgrims onder elkaar, nietwaar? Dit moet het ware pelgrimsleven zijn: niet streven naar de eindstreep in Santiago, maar er naartoe onderweg zijn. Het schept banden met mensen, die je een paar dagen af en toe ziet en spreekt en dan weer even niet.
We hebben Yuri (24), de student uit Utrecht, die nog niet weet wat hij wil, maar een zeer aardige jongen is. We hebben hem een beetje geadopteerd en zorgen voor hem als we hem zien.
En Kees, met wie we nu al meerdere dagen wandelen en slaapkamers delen, samen eten en die veel kan vertellen over flora en fauna. Is 57 jaar, leraar biologie, getrouwd en heeft twee kinderen. Heeft vier maanden sabbatical en wil na aankomst in SdC weer direct voor de klas. Zijn wandeling “moest nu gebeuren”.
En Niels, 34 jaar, heeft diverse dingen gedaan en is nu zijn job als reisleider aan het afbouwen. Wil iets anders gaan doen, maar weet nog niet wat. Leraar in iets? Dat advies krijgt hij van ons wel. Hobby’s: fitness, yoga, vegetariër en is open, eerlijk, spontaan en enthousiast. We weten niets over een relatie, maar wel, dat hij blijkbaar met een bepaald iemand een relatie zou willen. Interesseert zich voor Hindoeïsme en religie in het algemeen.
Huib en Willy zijn in goede doen, gepensioneerd, mooie camper, openstaand voor ons, eenvoudige pelgrims. Huib vindt het een gerust idee, als Willy met ons (of wij met haar) loopt ter ondersteuning en voor de veiligheid. Willy loopt in principe ook naar SdC, maar in etappes van ongeveer zes weken. Als wij even bij en met hen blijven, hebben wij het comfort van de camper als thuiskomer, een koud biertje en gezelligheid en kunnen wij zonder bagage lopen (behalve Tineke).
Dan zijn er twee Nederlanders, van wie wij de namen niet kennen. Oudere heren van 67 en 69 jaar, die we zo nu en dan ontmoeten. Zij lopen elk jaar twee weken lang op de Camino, doen het rustig aan en verwachten “het laatste stuk met de rollator” te zullen lopen.
Er is een Fransman, die wat in de knoop zit met zichzelf en zijn gezin met twee kinderen. Beleeft weinig vreugde aan zijn werk als ‘fermier’ (verpleegkundige) en zou graag ‘documentalist’ worden. Mag zich nu in het ziekenhuis in de buurt van Parijs gelukkig bezighouden met automatisering op computergebied.
En wij? Wij hebben alle tijd en de vrijheid om (ook) in één keer naar SdC te lopen. Rustig aan. Ik merk aan een vorm van rouwverwerking bezig te zijn en denk veel aan mijn vader.
In Nevers komen we Niels weer tegen. Hij heeft hard gelopen, heeft nu een rustdag en vertrekt morgen weer. We zitten buiten tot de zon aan de overzijde van de Loire onder de kathedraal zakt, waarna het snel koeler wordt en wij gaan slapen.
Reacties:
anonymus
4 juni 2009
Daar was ik zo bang voor dat mijn gympen van de schoenenreus het zouden gaan begeven. Maar gelukkig, zij zijn heel gebleven.
Ria
4 juni 2009
Nou, ik heb de honger die ik had maar een poosje opzij gezet om alles achter elkaar te gaan lezen. Het was al even geleden dat we iets hadden gehoord van jullie. En mijn honger is niets, vergeleken bij die van jullie zo af en toe...Ben blij dat alles goed gaat en dat jullie zulke fijne mensen ontmoeten, geestverwanten eigenlijk. Dat moet een geweldige verrijking zijn denk ik. Ook heel goed dat je toekomt aan de rouwverwerking, ook dat moet gebeuren en is heel belangrijk. Ga zo door en nog heel veel succes. Ik heb alleen nog maar leeshonger.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
