Dag 49 en dag 50
Door: Tom/Dominique
Blijf op de hoogte en volg Tineke en Tom
07 Juni 2009 | Frankrijk, La Châtre
Datum: 06-06-2009 dag: 49
Vertrek – aankomst: 08.30 – 16.00
Route: Loye-sur-Arnon – Ardenais – Le Châtelet – Les Archers – Saint-Jeanvrin - Châteaumeillant
Dagafstand – totaal afstand: 21 – 1059
Overnachting: gîte
De eigenaar van het mooie oude huis annex gîte is gisterenavond met zijn vrouw vertrokken en ze werden afgelost door een dame uit Parijs, die af en toe een weekend komt om de pelgrims op te vangen. De hele nacht heeft het geregend, zo hoorde ik aan het gekletter op het dakraam. Wij zijn om kwart voor negen gaan slapen en werden even wakker op een tijdstip, dat ik schatte op drie uur. Het was vijf minuten over elf en we hadden de eerste (en enige?) REM-slaap al gehad.
Als wij rond acht uur willen vertrekken, regent het weer en we wachten even met de foto, die Irene van alle pelgrims maakt voor het fotoalbum. Om half negen worden ook wij vereeuwigd en vertrekken wij met lange broek en windjack, de poncho’s paraat.
Vandaag alleen asfalt en volgens de gids leggen wij een afstand af van 33 kilometer. Door hier en daar wat te winnen, wordt dat in werkelijkheid 21 kilometer. Het is een buitengewoon regenachtige dag vandaag en de illusies gaan een groot deel van de dag over de schouders. Op zeker moment komen wij net op tijd aan in een bushokje in St. Jeanvrin om een enorme regenbui, donder en bliksem met hagelstenen als erwten zo groot, te ontwijken. We maken een potje soep en eten onze boterhammetjes met ham, vanmorgen vers klaargemaakt. Er komt een Fransman met rugzak en regenkleding ons hokje binnenvallen. Hij komt uit een richting, anders dan waaruit wij kwamen en anders dan waarin wij na de pauze moeten. “U ook Compostelle?”, vraagt hij meteen. Ik vraag hem of hij van Zuid naar Noord loopt, wat hij bevestigt. Wij bieden hem een zitplaats aan op het kleine bankje, maar even plotseling als hij gekomen is, verdwijnt hij weer. Hij slaat de richting in, die wij na de regen zullen gaan. Vreemd! Na vijf kilometer bereiken we in de volle zon Châteaumeillant en vragen bij de Office de Tourisme geheel overbodig naar de camping, die overal met bordjes staat aangegeven. Maar we scoren een paar lekkere snoepjes van de balie en krijgen informatie over gîtes voor pelgrims, die vanuit de camping worden beheerd. Nog een kilometer pijn aan de voeten en we bereiken de camping aan het Meer Merlin. We betrekken een gîte aan de andere kant van het meer, bestaande uit een soort gevangeniscel van drie bij drie meter, met twee bedden en een linnenkast. Maar wel allemaal nieuw met mooie douches en toilet. Alleen de kitchenette is niet beschikbaar, omdat er vanavond een muziekuitvoering is in het gebouw. Wij koken ons uitgebreide diner wel op de vloer van de cel.
Flesje Cabernet Sauvignon 2008.
----------------
Hallo,
Alweer een sms-je ontvangen.
Vrijdag hebben ze overnacht in een pelgrimsopvang in Loye sur Arnon.
Zaterdag hebben ze veel regen en hagel gehad met een temperatuurtje van 17 graden. Maar dat vinden ze helemaal niet erg! Lekker even afkoelen.
Zaterdag hebben ze de nacht doorgebracht in Chateaumeillant.
Gr. Dominique
Datum: 07-06-2009 dag: 50
Vertrek – aankomst: 08.45 – 13.30
Route: Châteaumeillant – Néret – Lacs – La Châtre
Dagafstand – totaal afstand: 20 – 1079
Overnachting: jeugdherberg
Dat flesje Cabernet van gisterenavond viel, na een blik bier van 8,6%, niet goed. Boven de vermoeidheid, die alom in onze lichamen aanwezig is en een gebrek aan goede voeding, brak het klamme zweet mij uit. Om negen uur gingen wij slapen en om zeven uur werden wij wakker. Voorwaar een pittige nachtrust in het verder geheel verlaten gebouw. Er is zon, maar ook zware bewolking, veel wind uit het westen en het is fris voor de tijd van het jaar en de plaats waar we zijn, ongeveer vijftien graden.
We hebben geen idee, waar we vanavond terecht zullen komen. Onze gids geeft een route met enorme kronkels aan, die zelfs naar het noorden leiden en gewoon wat afsteken via D-wegen is geen goede optie. Asfalt is saai. Er komen auto´s en de voeten gaan ervan branden. Er is nog een mogelijkheid. Alle wegen leiden naar Santiago en dus niet op dezelfde manier. De geelblauwe pijltjes met de tekst ´Compostelle´ worden hier steeds vaker gezien en geven een duidelijke route aan. Dit schijnt de 'officiële weg´ naar SdC te zijn en wat wij volgen is de GR654. Eigenlijk een gewone lange afstandsroute naar SdC. Deze officiële route zou wel alle belangrijke historische dorpen en steden aandoen, maar toch een stuk korter zijn. Die gaan wij proberen te volgen, althans vandaag, waarbij wij wel van onze kaart aflopen. Maar goed. Dit gaat in de praktijk prima en wij leggen in ongeveer twintig kilometer een afstand af, die volgens onze gids 33 kilometer zou bedragen. We lopen veel over onverharde paden, vaak met nat, hoog gras en zien een paar onoverdekte wasplaatsen. Je maakt van alles mee.
Onze kamer vanmorgen lag aan de overkant van een meer, waar de camping is gelegen. Wij meenden toch echt de lichtgele camper van Huib en Willy van daar te zien vertrekken. Mogelijk zouden wij hen nog zien vandaag. Als wij iets na één uur La Châtre binnenlopen, waar twee campings, een gîte en een jeugdherberg zijn, vinden wij het wel genoeg voor vandaag. Want het is ook een beetje vakantie natuurlijk.
We lopen naar het centrum van dit zeer mooie, oude stadje, waar alles uitgestorven en dicht is. Zondag, beestenweer en de Fransen blijven binnen met alle deuren en luiken gesloten. Zo ook de VVV en dus zoeken wij de jeugdherberg, die voor alle leeftijden is en waar niet wordt gevraagd naar een lidmaatschap. Waar de Fransen toch de uitvinders zijn van de ambtenarij, is dat niet het geval bij jeugdherbergen. Alleen: hij gaat pas om vijf uur weer open en juist als wij aankomen om twee uur, gaat men sluiten. Wij kunnen onze rugzakken wel in het kantoortje zetten en gaan maar wat rondlopen en wachten.
We wandelen even naar een van de twee campings (komen we toch nog aan onze kilometers vandaag) om te zien of de camper daar staat, maar dat is niet het geval. In de jeugdherberg zien we dat alle drie onze metgezellen, Yuri, Niels en Kees op verschillende dagen hier hebben overnacht. We blijven Yuri op drie dagafstanden volgen en Niels en Kees op twee. Vanavond breken we onze noodvoorraad aan, want men serveert geen avondeten. Wel zullen we morgenochtend ontbijten in de rustige eetzaal. Eerst maar weer eens even een uurtje of tien slapen.
Reactie:
anonymus
17 juni 2009
Heilige pelgrims liepen vroeger toch op teenslippers? Zelfs op blote voeten heb ik ze gezien.
Vertrek – aankomst: 08.30 – 16.00
Route: Loye-sur-Arnon – Ardenais – Le Châtelet – Les Archers – Saint-Jeanvrin - Châteaumeillant
Dagafstand – totaal afstand: 21 – 1059
Overnachting: gîte
De eigenaar van het mooie oude huis annex gîte is gisterenavond met zijn vrouw vertrokken en ze werden afgelost door een dame uit Parijs, die af en toe een weekend komt om de pelgrims op te vangen. De hele nacht heeft het geregend, zo hoorde ik aan het gekletter op het dakraam. Wij zijn om kwart voor negen gaan slapen en werden even wakker op een tijdstip, dat ik schatte op drie uur. Het was vijf minuten over elf en we hadden de eerste (en enige?) REM-slaap al gehad.
Als wij rond acht uur willen vertrekken, regent het weer en we wachten even met de foto, die Irene van alle pelgrims maakt voor het fotoalbum. Om half negen worden ook wij vereeuwigd en vertrekken wij met lange broek en windjack, de poncho’s paraat.
Vandaag alleen asfalt en volgens de gids leggen wij een afstand af van 33 kilometer. Door hier en daar wat te winnen, wordt dat in werkelijkheid 21 kilometer. Het is een buitengewoon regenachtige dag vandaag en de illusies gaan een groot deel van de dag over de schouders. Op zeker moment komen wij net op tijd aan in een bushokje in St. Jeanvrin om een enorme regenbui, donder en bliksem met hagelstenen als erwten zo groot, te ontwijken. We maken een potje soep en eten onze boterhammetjes met ham, vanmorgen vers klaargemaakt. Er komt een Fransman met rugzak en regenkleding ons hokje binnenvallen. Hij komt uit een richting, anders dan waaruit wij kwamen en anders dan waarin wij na de pauze moeten. “U ook Compostelle?”, vraagt hij meteen. Ik vraag hem of hij van Zuid naar Noord loopt, wat hij bevestigt. Wij bieden hem een zitplaats aan op het kleine bankje, maar even plotseling als hij gekomen is, verdwijnt hij weer. Hij slaat de richting in, die wij na de regen zullen gaan. Vreemd! Na vijf kilometer bereiken we in de volle zon Châteaumeillant en vragen bij de Office de Tourisme geheel overbodig naar de camping, die overal met bordjes staat aangegeven. Maar we scoren een paar lekkere snoepjes van de balie en krijgen informatie over gîtes voor pelgrims, die vanuit de camping worden beheerd. Nog een kilometer pijn aan de voeten en we bereiken de camping aan het Meer Merlin. We betrekken een gîte aan de andere kant van het meer, bestaande uit een soort gevangeniscel van drie bij drie meter, met twee bedden en een linnenkast. Maar wel allemaal nieuw met mooie douches en toilet. Alleen de kitchenette is niet beschikbaar, omdat er vanavond een muziekuitvoering is in het gebouw. Wij koken ons uitgebreide diner wel op de vloer van de cel.
Flesje Cabernet Sauvignon 2008.
----------------
Hallo,
Alweer een sms-je ontvangen.
Vrijdag hebben ze overnacht in een pelgrimsopvang in Loye sur Arnon.
Zaterdag hebben ze veel regen en hagel gehad met een temperatuurtje van 17 graden. Maar dat vinden ze helemaal niet erg! Lekker even afkoelen.
Zaterdag hebben ze de nacht doorgebracht in Chateaumeillant.
Gr. Dominique
Datum: 07-06-2009 dag: 50
Vertrek – aankomst: 08.45 – 13.30
Route: Châteaumeillant – Néret – Lacs – La Châtre
Dagafstand – totaal afstand: 20 – 1079
Overnachting: jeugdherberg
Dat flesje Cabernet van gisterenavond viel, na een blik bier van 8,6%, niet goed. Boven de vermoeidheid, die alom in onze lichamen aanwezig is en een gebrek aan goede voeding, brak het klamme zweet mij uit. Om negen uur gingen wij slapen en om zeven uur werden wij wakker. Voorwaar een pittige nachtrust in het verder geheel verlaten gebouw. Er is zon, maar ook zware bewolking, veel wind uit het westen en het is fris voor de tijd van het jaar en de plaats waar we zijn, ongeveer vijftien graden.
We hebben geen idee, waar we vanavond terecht zullen komen. Onze gids geeft een route met enorme kronkels aan, die zelfs naar het noorden leiden en gewoon wat afsteken via D-wegen is geen goede optie. Asfalt is saai. Er komen auto´s en de voeten gaan ervan branden. Er is nog een mogelijkheid. Alle wegen leiden naar Santiago en dus niet op dezelfde manier. De geelblauwe pijltjes met de tekst ´Compostelle´ worden hier steeds vaker gezien en geven een duidelijke route aan. Dit schijnt de 'officiële weg´ naar SdC te zijn en wat wij volgen is de GR654. Eigenlijk een gewone lange afstandsroute naar SdC. Deze officiële route zou wel alle belangrijke historische dorpen en steden aandoen, maar toch een stuk korter zijn. Die gaan wij proberen te volgen, althans vandaag, waarbij wij wel van onze kaart aflopen. Maar goed. Dit gaat in de praktijk prima en wij leggen in ongeveer twintig kilometer een afstand af, die volgens onze gids 33 kilometer zou bedragen. We lopen veel over onverharde paden, vaak met nat, hoog gras en zien een paar onoverdekte wasplaatsen. Je maakt van alles mee.
Onze kamer vanmorgen lag aan de overkant van een meer, waar de camping is gelegen. Wij meenden toch echt de lichtgele camper van Huib en Willy van daar te zien vertrekken. Mogelijk zouden wij hen nog zien vandaag. Als wij iets na één uur La Châtre binnenlopen, waar twee campings, een gîte en een jeugdherberg zijn, vinden wij het wel genoeg voor vandaag. Want het is ook een beetje vakantie natuurlijk.
We lopen naar het centrum van dit zeer mooie, oude stadje, waar alles uitgestorven en dicht is. Zondag, beestenweer en de Fransen blijven binnen met alle deuren en luiken gesloten. Zo ook de VVV en dus zoeken wij de jeugdherberg, die voor alle leeftijden is en waar niet wordt gevraagd naar een lidmaatschap. Waar de Fransen toch de uitvinders zijn van de ambtenarij, is dat niet het geval bij jeugdherbergen. Alleen: hij gaat pas om vijf uur weer open en juist als wij aankomen om twee uur, gaat men sluiten. Wij kunnen onze rugzakken wel in het kantoortje zetten en gaan maar wat rondlopen en wachten.
We wandelen even naar een van de twee campings (komen we toch nog aan onze kilometers vandaag) om te zien of de camper daar staat, maar dat is niet het geval. In de jeugdherberg zien we dat alle drie onze metgezellen, Yuri, Niels en Kees op verschillende dagen hier hebben overnacht. We blijven Yuri op drie dagafstanden volgen en Niels en Kees op twee. Vanavond breken we onze noodvoorraad aan, want men serveert geen avondeten. Wel zullen we morgenochtend ontbijten in de rustige eetzaal. Eerst maar weer eens even een uurtje of tien slapen.
Reactie:
anonymus
17 juni 2009
Heilige pelgrims liepen vroeger toch op teenslippers? Zelfs op blote voeten heb ik ze gezien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
