Dag 57 en dag 58
Door: Tom
Blijf op de hoogte en volg Tineke en Tom
15 Juni 2009 | Frankrijk, La Grange
Datum: 14-06-2009 dag: 57
Vertrek – aankomst: 08.15 – 15.00
Route: Saint-Laurent-les-Eglises – Le-Châtenet-en-Dognon – Saint-Léonard-de-Noblat
Dagafstand – totaal afstand: 19 – 1247
Overnachting: camping
Na de lange dag van gisteren vandaag een makkelijke en korte route van slechts negentien kilometer.
We beginnen direct met de beklimming van een met gras begroeide en stenen bedekte heuvel, die ook nog bebost is en dus schaduwrijk.
Vlak voor Châtenet-en-Dognon moeten we in de buurt van een ‘château d’eau´ (een watertoren) rechtsaf, maar er zijn bomen gekapt en daarmee is de aanwijzing verloren gegaan. We kunnen wel een foto maken van ‘La Croix de Maldredie´, waarop herdacht wordt dat er ooit een leprozenhospitaal op die plaats was en ook dat we tweehonderd meter eerder een antieke wasplaats zijn gepasseerd. Niet gezien.
Verder gaan we over de officiële route, maar hier doet zich het feit voor, dat de route is omgeleid en de oude en de nieuwe route elkaar tegenspreken. Genoeg om verwarring te scheppen en ons het verkeerde bos in te sturen.
Bij een gehucht van niet meer dan drie huizen, wat we vaak zien in Frankrijk, loopt een man aan wie ik vraag naar de naam van het gehucht, want we zijn weer eens de verkeerde kant op gestuurd. Na drie maal herhalen begrijp ik dat hij ´Bassoleil` zegt, wat ik op het kaartje niet kan vinden. Hijzelf trouwens ook niet en hij haalt zijn zoon erbij. Die kan ons zowel aanwijzen, waar we zijn, als ons goede aanwijzingen geven voor wel twee ‘très jolies routes’ naar St. Léonard.
De kerktoren van St. Léonard dient zich kort daarop al aan op een vijf of zes kilometer afstand. Via de heuvels benaderen we de stad, zijn hem dan weer kwijt en het lijkt, alsof we er helemaal langs geleid worden, maar vrij plotseling duikt de alom tegenwoordige middeleeuwse kerk voor ons op. En een prachtige boogbrug, ook uit de Middeleeuwen en nog bewoonde huizen uit de zeventiende en achtiende eeuw.
Een leuk stadje, maar ook hier weer niemand op straat. Behalve een man, die met felgele plakkaten in de stad zijn tapijten te koop aanbiedt met 70% korting. Ook daar echter geen klant te zien.
Op de camping municipale kunnen we qua geluiden kiezen tussen een permanent werkende elektriciteitscentrale (met voorziening voor de hele stad en de camping zelf) of de waterstort in de rivier op weg naar deze centrale. Wij kiezen voor de waterstort. De was hangt bijna stil aan de lijn.
Een rode Merlot Vin de Pays d´Oc 2007.
Datum: 15-06-2009 dag: 58
Vertrek – aankomst: 10.00 – 13.00
Route: Saint-Léonard-de-Noblat – Saint-Antoine – La Grange
Dagafstand – totaal afstand: 12 – 1259
Overnachting: stacaravan op camping
Op een paar minuten na heeft het de hele nacht geregend en zijn wij en de inhoud van de tent kurkdroog gebleven. Prima tentje. We moeten wachten tot half negen voor het even droog is en kunnen dan met alle spullen vluchten naar de camper, waar we alles onder de luifel zetten en kunnen eten.
We lopen vandaag de allerkortste etappe ooit, namelijk twaalf kilometer. Dan komen we op het punt, La Grange, dat het dichtst bij Limoges ligt. De route gaat langs de stad en wij zullen overnachten op de camping ten noorden van Limoges. Als wij gaan wandelen is het tussen droog en regen in en gaandeweg blijft dat beeld. We lopen langs een vrij drukke weg, de D941, omdat we na al die regen niet over modderpaden willen lopen. In het gras langs de weg ligt een dode das, een volwassen dier van ongeveer zeventig centimeter lengte.
Het laatste stukje volgen we alsnog de route en dat gaat dan ook meteen door nat gras en stekels en brandnetels. Maar aan het einde staat Huib met de camper en eten we wat. Als we naar Limoges rijden begint het pas echt te regenen en dat houdt niet meer op. Een bijzonder onaantrekkelijk idee om nu in de regen de kletsnatte tent op te zetten, doet ons vragen naar een eenvoudig pelgrimsonderkomen op de camping. De man kan ons alleen maar een compleet ingerichte stacaravan voor twee nachten aanbieden voor € 80 en na vijf seconden nadenken stem ik daarin toe. Nogal duur en niet erg à la Pèlegrin, maar het alternatief is Novotel, dat naast de camping ligt.
Morgen de geplande rustdag, waarna we de route vervolgen vanaf La Grange. Dan zullen we meer zuid- dan westwaarts gaan. Eerst maar even anderhalve dag vakantie.
Reactie:
Margreet
15 juni 2009
Onderstaand schrijven kwam ik zojuist tegen:
Verlies vooral niet je plezier in het wandelen.
Ik loop mezelf elke dag tot een staat van welbevinden,
weg van alle kwalen en elke ziekte.
Lopend ben ik tot mijn beste gedachten gekomen,
en ik ken geen gedachte zo bedrukkend of ik kan er wel van weg lopen.
Dus als je maar gewoon blijft lopen,
komt alles vanzelf in orde.
(vrij naar Kierkegaard)
Vertrek – aankomst: 08.15 – 15.00
Route: Saint-Laurent-les-Eglises – Le-Châtenet-en-Dognon – Saint-Léonard-de-Noblat
Dagafstand – totaal afstand: 19 – 1247
Overnachting: camping
Na de lange dag van gisteren vandaag een makkelijke en korte route van slechts negentien kilometer.
We beginnen direct met de beklimming van een met gras begroeide en stenen bedekte heuvel, die ook nog bebost is en dus schaduwrijk.
Vlak voor Châtenet-en-Dognon moeten we in de buurt van een ‘château d’eau´ (een watertoren) rechtsaf, maar er zijn bomen gekapt en daarmee is de aanwijzing verloren gegaan. We kunnen wel een foto maken van ‘La Croix de Maldredie´, waarop herdacht wordt dat er ooit een leprozenhospitaal op die plaats was en ook dat we tweehonderd meter eerder een antieke wasplaats zijn gepasseerd. Niet gezien.
Verder gaan we over de officiële route, maar hier doet zich het feit voor, dat de route is omgeleid en de oude en de nieuwe route elkaar tegenspreken. Genoeg om verwarring te scheppen en ons het verkeerde bos in te sturen.
Bij een gehucht van niet meer dan drie huizen, wat we vaak zien in Frankrijk, loopt een man aan wie ik vraag naar de naam van het gehucht, want we zijn weer eens de verkeerde kant op gestuurd. Na drie maal herhalen begrijp ik dat hij ´Bassoleil` zegt, wat ik op het kaartje niet kan vinden. Hijzelf trouwens ook niet en hij haalt zijn zoon erbij. Die kan ons zowel aanwijzen, waar we zijn, als ons goede aanwijzingen geven voor wel twee ‘très jolies routes’ naar St. Léonard.
De kerktoren van St. Léonard dient zich kort daarop al aan op een vijf of zes kilometer afstand. Via de heuvels benaderen we de stad, zijn hem dan weer kwijt en het lijkt, alsof we er helemaal langs geleid worden, maar vrij plotseling duikt de alom tegenwoordige middeleeuwse kerk voor ons op. En een prachtige boogbrug, ook uit de Middeleeuwen en nog bewoonde huizen uit de zeventiende en achtiende eeuw.
Een leuk stadje, maar ook hier weer niemand op straat. Behalve een man, die met felgele plakkaten in de stad zijn tapijten te koop aanbiedt met 70% korting. Ook daar echter geen klant te zien.
Op de camping municipale kunnen we qua geluiden kiezen tussen een permanent werkende elektriciteitscentrale (met voorziening voor de hele stad en de camping zelf) of de waterstort in de rivier op weg naar deze centrale. Wij kiezen voor de waterstort. De was hangt bijna stil aan de lijn.
Een rode Merlot Vin de Pays d´Oc 2007.
Datum: 15-06-2009 dag: 58
Vertrek – aankomst: 10.00 – 13.00
Route: Saint-Léonard-de-Noblat – Saint-Antoine – La Grange
Dagafstand – totaal afstand: 12 – 1259
Overnachting: stacaravan op camping
Op een paar minuten na heeft het de hele nacht geregend en zijn wij en de inhoud van de tent kurkdroog gebleven. Prima tentje. We moeten wachten tot half negen voor het even droog is en kunnen dan met alle spullen vluchten naar de camper, waar we alles onder de luifel zetten en kunnen eten.
We lopen vandaag de allerkortste etappe ooit, namelijk twaalf kilometer. Dan komen we op het punt, La Grange, dat het dichtst bij Limoges ligt. De route gaat langs de stad en wij zullen overnachten op de camping ten noorden van Limoges. Als wij gaan wandelen is het tussen droog en regen in en gaandeweg blijft dat beeld. We lopen langs een vrij drukke weg, de D941, omdat we na al die regen niet over modderpaden willen lopen. In het gras langs de weg ligt een dode das, een volwassen dier van ongeveer zeventig centimeter lengte.
Het laatste stukje volgen we alsnog de route en dat gaat dan ook meteen door nat gras en stekels en brandnetels. Maar aan het einde staat Huib met de camper en eten we wat. Als we naar Limoges rijden begint het pas echt te regenen en dat houdt niet meer op. Een bijzonder onaantrekkelijk idee om nu in de regen de kletsnatte tent op te zetten, doet ons vragen naar een eenvoudig pelgrimsonderkomen op de camping. De man kan ons alleen maar een compleet ingerichte stacaravan voor twee nachten aanbieden voor € 80 en na vijf seconden nadenken stem ik daarin toe. Nogal duur en niet erg à la Pèlegrin, maar het alternatief is Novotel, dat naast de camping ligt.
Morgen de geplande rustdag, waarna we de route vervolgen vanaf La Grange. Dan zullen we meer zuid- dan westwaarts gaan. Eerst maar even anderhalve dag vakantie.
Reactie:
Margreet
15 juni 2009
Onderstaand schrijven kwam ik zojuist tegen:
Verlies vooral niet je plezier in het wandelen.
Ik loop mezelf elke dag tot een staat van welbevinden,
weg van alle kwalen en elke ziekte.
Lopend ben ik tot mijn beste gedachten gekomen,
en ik ken geen gedachte zo bedrukkend of ik kan er wel van weg lopen.
Dus als je maar gewoon blijft lopen,
komt alles vanzelf in orde.
(vrij naar Kierkegaard)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
