Dag 59 en dag 60
Door: Tom
Blijf op de hoogte en volg Tineke en Tom
17 Juni 2009 | Frankrijk, La Ribière
Datum: 16-06-2009 dag: 59
Vertrek – aankomst: 6e rustdag
Route: Limoges
Dagafstand – totaal afstand: 0 – 1259
Overnachting: stacaravan op camping in Limoges
Gisterenavond hoorden we ergens in of buiten de mobil home een merkwaardig geluid. Op volkomen willekeurige ogenblikken is er een serie mechanische piepjes te horen en wat we ook proberen, het is niet weg te krijgen. Elektra uit. Gas uit. Kranen dicht, maar het blijft terugkomen. Het is een soort geluid van wat een ding op batterijen maakt, wanneer de batterijen op zijn of opraken. Maar het alarm is het niet en ook geen beestje onder de caravan. Het gekke is wel, dat als wij op de vloer stampen, het wel even weg is. Maar het klinkt niet als van een dier, maar mechanisch. Een onverklaarbaar fenomeen en de campingbaas is al lang naar huis. Vreemd. Je maakt echt van alles mee als pelgrim. Want wij zijn de enigen van dat soort en bij andere caravans, waar we langs lopen, horen we niets.
In de nacht wordt het piepen nog sterker, lijkt het. Waarschijnlijk komt dat, doordat het gewone buitengeluid er niet is in de nacht. Tineke stapt uit bed en gaat nogmaals op inspectie. Geen enkele aanwijzing.
Vanmorgen is het er nog steeds en als ik ons bestelde brood ga halen vraagt de campingbaas me of we goed geslapen hebben. Ik vertel het verhaal, maar dat gaat nogal moeilijk in het Frans (wat is 'piepgeluid' in het Frans?) en zijn Engels is niet zo goed. Hij suggereert een krekel of een kikker onder de caravan, maar dat is het niet, het is echt iets mechanisch. Hij belooft later te komen kijken en luisteren. Ook Willy, die met de camper naast ons staat, heeft het geluid gehoord vannacht en vraagt zich af hoe wij hebben kunnen slapen.
De campingbaas komt inderdaad even langs, maar dat is net als bij de tandarts: niets te horen, niets te zien. Hij komt vanavond weer langs, zegt hij, nadat hij de caravan heeft geïnspecteerd. Hoe zal dit aflopen?
Ondertussen hebben wij alle was gedaan en hangen alle waslijnen en stoelen vol met alles wat wasbaar is, om te drogen. Hoe krijgen we dit toch allemaal in twee rugzakken? Ook in de caravan ligt van alles wat we dagelijks bij ons hebben. Maar goed.
We rusten uit, drinken wat, eten iets lekkers en gebruiken internet van Huib. De camper is echt van alles voorzien.
Datum: 17-06-2009 dag: 60
Vertrek – aankomst: 09.30 – 17.00
Route: Limoges – Aixe-sur-Vienne – La Ribière
Dagafstand – totaal afstand: 25 – 1284
Overnachting: camping Saint-Laurent-sur-Gorre
Het geluid is in de avond weer te horen, maar wij hebben de indruk, dat het wat minder is. Als we gaan slapen, neemt het in hevige mate toe en is heel dichtbij. Om twaalf uur ziet Tineke daarbij ook nog allerlei lichtjes bij de caravan, maar ik slaap als een rugzakdrager. Weer later stapt ze haar bed maar weer eens uit, sleurt het alarm open en haalt de batterij er weer uit. Die had de campingbaas er gisteren weer ingedaan, nadat hij had vastgesteld, dat dat de oorzaak niet was.
Als Tineke de batterijen weer heeft verwijderd, stopt het geluid en kunnen we eindelijk rustig verder slapen.
Het lichtje vannacht is de campingbaas geweest, die om twaalf uur maar weer eens kwam inspecteren en zelfs onder de caravan is gekropen. ’s Morgens komt hij weer langs en ik vertel hem, dat de batterij uit het alarm is en dat dat de oorzaak moet zijn geweest. Hij legt omslachtig uit, dat als hij links naast de ingang stond, het gepiep van onder het trapje kwam en als hij bij het trapje stond het van links leek te komen. Vervolgens stopt hij de batterij weer in het alarm en sluit netjes de caravan af! Wij waren de eersten, die iets over gepiep in de caravan hadden gezegd; hij blijft het onbegrijpelijk vinden. Wij ook, dat hij die batterij weer rustig in het alarm steekt.
De grote boog, die in het wandelgidsje wordt gemaakt om Limoges heen, willen wij vermijden. Huib brengt ons vanuit Limoges-Noord naar de kathedraal in het centrum. Wij zullen eerst een bezoek aan deze kerk brengen en van daaruit de stad uit wandelen naar het westen. De kerk is zoals zo vaak, als wij iets bezoeken, gesloten en even de stad uitlopen is ook niet zomaar gebeurd. We hebben ruim anderhalf uur gelopen naar de buitenkant, maar hebben dan wel een mooi uitzicht op de hoog gelegen stad. We lopen over de weg naar Aixe-sur-Vienne, maar maken een kleine omweg naar de kerk van Arliquet. Een prachtige kerk, maar ook weer gesloten. We kunnen in het bezoekersparkje eten en ons water bijvullen. Het is alweer rond de 30°C.
Vervolgens doorkruisen we Aixe, een leuk stadje aan de rivier de Vienne. Deze rivier volgen we even, waarna we het land ingaan via wat kleine weggetjes en stukjes bos. Om vijf uur pas ontwaren we iets geels tussen de bomen. Huib staat weer prima opgesteld en we rijden naar de kampeerplaats voor deze nacht in Saint-Laurent-sur-Gorre. Na telefonisch overleg met de Mairie krijgen we een code door, waarmee we de deur van het sanitair kunnen openen. Kennelijk zijn we de eerste gasten dit jaar en er wacht nog het nodige aan opknapwerkzaamheden. Zo zitten er geen deuren in de douches en de toiletten en is er nog niet schoongemaakt. Men vindt het niet de moeite waard om langs te komen en tegen schoonmaaktarief van Tineke, die de boel een beetje opfrist, kunnen we verder gratis staan.
Morgen vroeg op.
Vertrek – aankomst: 6e rustdag
Route: Limoges
Dagafstand – totaal afstand: 0 – 1259
Overnachting: stacaravan op camping in Limoges
Gisterenavond hoorden we ergens in of buiten de mobil home een merkwaardig geluid. Op volkomen willekeurige ogenblikken is er een serie mechanische piepjes te horen en wat we ook proberen, het is niet weg te krijgen. Elektra uit. Gas uit. Kranen dicht, maar het blijft terugkomen. Het is een soort geluid van wat een ding op batterijen maakt, wanneer de batterijen op zijn of opraken. Maar het alarm is het niet en ook geen beestje onder de caravan. Het gekke is wel, dat als wij op de vloer stampen, het wel even weg is. Maar het klinkt niet als van een dier, maar mechanisch. Een onverklaarbaar fenomeen en de campingbaas is al lang naar huis. Vreemd. Je maakt echt van alles mee als pelgrim. Want wij zijn de enigen van dat soort en bij andere caravans, waar we langs lopen, horen we niets.
In de nacht wordt het piepen nog sterker, lijkt het. Waarschijnlijk komt dat, doordat het gewone buitengeluid er niet is in de nacht. Tineke stapt uit bed en gaat nogmaals op inspectie. Geen enkele aanwijzing.
Vanmorgen is het er nog steeds en als ik ons bestelde brood ga halen vraagt de campingbaas me of we goed geslapen hebben. Ik vertel het verhaal, maar dat gaat nogal moeilijk in het Frans (wat is 'piepgeluid' in het Frans?) en zijn Engels is niet zo goed. Hij suggereert een krekel of een kikker onder de caravan, maar dat is het niet, het is echt iets mechanisch. Hij belooft later te komen kijken en luisteren. Ook Willy, die met de camper naast ons staat, heeft het geluid gehoord vannacht en vraagt zich af hoe wij hebben kunnen slapen.
De campingbaas komt inderdaad even langs, maar dat is net als bij de tandarts: niets te horen, niets te zien. Hij komt vanavond weer langs, zegt hij, nadat hij de caravan heeft geïnspecteerd. Hoe zal dit aflopen?
Ondertussen hebben wij alle was gedaan en hangen alle waslijnen en stoelen vol met alles wat wasbaar is, om te drogen. Hoe krijgen we dit toch allemaal in twee rugzakken? Ook in de caravan ligt van alles wat we dagelijks bij ons hebben. Maar goed.
We rusten uit, drinken wat, eten iets lekkers en gebruiken internet van Huib. De camper is echt van alles voorzien.
Datum: 17-06-2009 dag: 60
Vertrek – aankomst: 09.30 – 17.00
Route: Limoges – Aixe-sur-Vienne – La Ribière
Dagafstand – totaal afstand: 25 – 1284
Overnachting: camping Saint-Laurent-sur-Gorre
Het geluid is in de avond weer te horen, maar wij hebben de indruk, dat het wat minder is. Als we gaan slapen, neemt het in hevige mate toe en is heel dichtbij. Om twaalf uur ziet Tineke daarbij ook nog allerlei lichtjes bij de caravan, maar ik slaap als een rugzakdrager. Weer later stapt ze haar bed maar weer eens uit, sleurt het alarm open en haalt de batterij er weer uit. Die had de campingbaas er gisteren weer ingedaan, nadat hij had vastgesteld, dat dat de oorzaak niet was.
Als Tineke de batterijen weer heeft verwijderd, stopt het geluid en kunnen we eindelijk rustig verder slapen.
Het lichtje vannacht is de campingbaas geweest, die om twaalf uur maar weer eens kwam inspecteren en zelfs onder de caravan is gekropen. ’s Morgens komt hij weer langs en ik vertel hem, dat de batterij uit het alarm is en dat dat de oorzaak moet zijn geweest. Hij legt omslachtig uit, dat als hij links naast de ingang stond, het gepiep van onder het trapje kwam en als hij bij het trapje stond het van links leek te komen. Vervolgens stopt hij de batterij weer in het alarm en sluit netjes de caravan af! Wij waren de eersten, die iets over gepiep in de caravan hadden gezegd; hij blijft het onbegrijpelijk vinden. Wij ook, dat hij die batterij weer rustig in het alarm steekt.
De grote boog, die in het wandelgidsje wordt gemaakt om Limoges heen, willen wij vermijden. Huib brengt ons vanuit Limoges-Noord naar de kathedraal in het centrum. Wij zullen eerst een bezoek aan deze kerk brengen en van daaruit de stad uit wandelen naar het westen. De kerk is zoals zo vaak, als wij iets bezoeken, gesloten en even de stad uitlopen is ook niet zomaar gebeurd. We hebben ruim anderhalf uur gelopen naar de buitenkant, maar hebben dan wel een mooi uitzicht op de hoog gelegen stad. We lopen over de weg naar Aixe-sur-Vienne, maar maken een kleine omweg naar de kerk van Arliquet. Een prachtige kerk, maar ook weer gesloten. We kunnen in het bezoekersparkje eten en ons water bijvullen. Het is alweer rond de 30°C.
Vervolgens doorkruisen we Aixe, een leuk stadje aan de rivier de Vienne. Deze rivier volgen we even, waarna we het land ingaan via wat kleine weggetjes en stukjes bos. Om vijf uur pas ontwaren we iets geels tussen de bomen. Huib staat weer prima opgesteld en we rijden naar de kampeerplaats voor deze nacht in Saint-Laurent-sur-Gorre. Na telefonisch overleg met de Mairie krijgen we een code door, waarmee we de deur van het sanitair kunnen openen. Kennelijk zijn we de eerste gasten dit jaar en er wacht nog het nodige aan opknapwerkzaamheden. Zo zitten er geen deuren in de douches en de toiletten en is er nog niet schoongemaakt. Men vindt het niet de moeite waard om langs te komen en tegen schoonmaaktarief van Tineke, die de boel een beetje opfrist, kunnen we verder gratis staan.
Morgen vroeg op.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
