Dag 63 en dag 64
Door: Tom
Blijf op de hoogte en volg Tineke en Tom
21 Juni 2009 | Frankrijk, Bussac
Datum: 20-06-2009 dag: 63
Vertrek – aankomst: 08.15 – 15.30
Route: Saint-Saud-Lacoussière – Villars – Champagnac-de-Belair
Dagafstand – totaal afstand: 29 – 1357
Overnachting: boerderijcamping Champagnac-de-Belair
Om zes uur is het de hoogste tijd om op te staan en de kikkers maken zo´n lawaai, dat slapen verder toch onmogelijk is. De vissen springen het water uit en maken na een salto boven water een enorme plons, waardoor een kring ontstaat van vijf meter. Helaas moeten we deze prachtige plaats weer gaan verlaten, want we moeten zo nodig verder, meer lopen, naar Santiago en zo. Het lijkt er misschien op, dat ik de camping bij de boer, net buiten het dorp gelegen, een beetje aan het ophemelen ben en dat is ook zo. Wat een schoonmaakbeurt allemaal niet doet. We hebben gewoon gebruik gemaakt van de heerlijk hete douche (gasgeiser op butagas), het toilet met doorspoelmogelijkheid, warm en koud stromend water van de aanrecht en de wasbakken en de elektriciteit. En genoten van de bijna volmaakte plaats aan het meer met romantisch watervalletje. Als wij om acht uur denken te vroeg te zijn om bij het mannetje aan te kloppen (we moeten nog betalen), hebben we het mis. Hij ontvangt ons in zijn boerderij, waar het, zoals bij alle Fransen, waar wij binnenvallen, een grote puinhoop is. Hij haalt zijn boekhouding erbij en heeft zelfs een livre d´or. Huib moet voor de camper en twee personen acht euro betalen en wij mogen gratis staan onder voorwaarde, dat we zijn camping van harte aanbevelen in Nederland. Bij deze dus: camping bij de boer in Saint Saud-Lacoussière is een romantisch gelegen boerenbedoening, die bij voorkeur niet in juni bezocht moet worden, maar later en waar je, eventueel na wat schoonmaakwerkzaamheden van een uurtje (meer is het echt niet) nu eens echt kunt relaxen.
Overigens is het tweede mannetje herkenbaar aan een staartje in zijn haar en wat oorringetjes. Nou en?
Wij volgen vandaag vanuit het dorp, waar we eerst even naar de bakker gaan, de verharde weg buiten de route om, waardoor we ongeveer lopen in de verhouding 1 op 2. Eén kilometer lopen voor twee in de gids. Na enige tijd komen we langs een aantal boompjes met jong, vers fruit: frambozen, kruisbessen en zwarte bessen, die we zo kunnen plukken en dat dan ook maar doen. Een vitamineshot in de vroege ochtend is nooit weg. We lunchen in een dorpje bij de plaatselijke fontein bij de kerk met vers stokbrood (un pain) en een camembertje en natuurlijk een vers kopje koffie uit de thermoskan. Goudvissen in de fontein en een schelp aan het portaal van de kerk. Dat eet lekker op die manier.
Op een niet nader aan te duiden plaats in een bos, ver van hier, menen de dames een goudvindplaats te ontdekken. Kleine stukjes metaal glinsteren ‘als goud in de zon’, wanneer ze uit een klein beekje worden opgevist. Er worden enkele species in de kleding weggestopt voor nader onderzoek in de beschutte omgeving van de camper, later. Toch merkwaardig, dat het pad achter het beekje werkelijk vol ligt met glinsterende stukjes metaal, op en in de grond. Het is niet alles goud, wat er blinkt.
Het laatste deel van deze wandeling verloopt weer over de route en is dan ook weer een stuk mooier dan de weg. We komen langs de ruïnes van de abdij van Boschaud en proberen ons voor te stellen hoe de abdij er vroeger uit heeft gezien.
We gaan weer door een stuk bos en komen in de middag aan in het dorp Champagnac-de-Belair. Het valt mij op, dat enorm veel plaatsen in Frankrijk niet gewoon één naam hebben, maar heel vaak een toevoeging van de omgeving of de naam van een heilige of van een rivier toegevoegd hebben.
Opnieuw kiezen we vandaag voor een boerderijcamping en wel een Nederlandse SVR (Stichting Vrije Recreatie)-camping in het dorp, gerund door Nederlandse eigenaars, die al 23 jaar hier wonen.
Vandaag zijn we aanbeland in de Dordogne en dat lijkt ook direct zichtbaar aan de omgeving. Meer bloemen, meer onderhoud aan de huizen, meer bewoonde huizen en misschien nog wel meer buitenlanders in de vorm van Nederlandse en Engelse huiseigenaren.
We naderen Perigueux en zoals ik vanmiddag toevallig op een kaart zag ligt dat bijna ter hoogte van Bordeaux. Dat schiet op. Hoewel we kennelijk nog niet op de helft zijn.
Datum: 21-06-2009 dag: 64
Vertrek – aankomst: 08.30 – 15.45
Route: Champagnac-de-Belair – Brantôme – Valeuil - Bussac
Dagafstand – totaal afstand: 25 – 1382
Overnachting: camping Barnabe in Périgueux
De zomer heeft zijn intrede gedaan, maar dat is niet te merken aan de temperatuur in de vroege ochtend. Het is behoorlijk koud in de tent en wij hadden wel onze thermokleding aan gehad willen hebben.
In het mooie stadje Brantôme, waar de rivier de Dronne doorheen stroomt, zitten we op een terras koffie te drinken en nu eens niet de zelfgemaakte uit de thermoskan, maar van een restaurant. We bezoeken de grote kerk, die juist geopend wordt als wij eraan komen en waar een hels (hels? in een kerk?) kabaal losbarst van twee met elkaar concurrerende kerkklokken. Wij hangen de toerist uit en bezoeken ook nog de Tourist Information en vragen daar een stempel voor de pelgrimspassen. Verder gaat het weer door het zondagse Brantôme de stad uit langs huizen, die in sommige gevallen zelfs al zo´n elfhonderd jaar oud zijn en nog bewoond worden. Veel kastelen en heel veel kleine ‘hameux’, gehuchtjes van soms maar één boerderij groot.
Ons oorspronkelijk doel, Chancelade, halen we vandaag niet, maar Bussac wel en dat is toch weer een vijfentwintig kilometer. We rijden naar Périgueux en gaan staan op een oude camping (Barnabe) in die stad.
Vertrek – aankomst: 08.15 – 15.30
Route: Saint-Saud-Lacoussière – Villars – Champagnac-de-Belair
Dagafstand – totaal afstand: 29 – 1357
Overnachting: boerderijcamping Champagnac-de-Belair
Om zes uur is het de hoogste tijd om op te staan en de kikkers maken zo´n lawaai, dat slapen verder toch onmogelijk is. De vissen springen het water uit en maken na een salto boven water een enorme plons, waardoor een kring ontstaat van vijf meter. Helaas moeten we deze prachtige plaats weer gaan verlaten, want we moeten zo nodig verder, meer lopen, naar Santiago en zo. Het lijkt er misschien op, dat ik de camping bij de boer, net buiten het dorp gelegen, een beetje aan het ophemelen ben en dat is ook zo. Wat een schoonmaakbeurt allemaal niet doet. We hebben gewoon gebruik gemaakt van de heerlijk hete douche (gasgeiser op butagas), het toilet met doorspoelmogelijkheid, warm en koud stromend water van de aanrecht en de wasbakken en de elektriciteit. En genoten van de bijna volmaakte plaats aan het meer met romantisch watervalletje. Als wij om acht uur denken te vroeg te zijn om bij het mannetje aan te kloppen (we moeten nog betalen), hebben we het mis. Hij ontvangt ons in zijn boerderij, waar het, zoals bij alle Fransen, waar wij binnenvallen, een grote puinhoop is. Hij haalt zijn boekhouding erbij en heeft zelfs een livre d´or. Huib moet voor de camper en twee personen acht euro betalen en wij mogen gratis staan onder voorwaarde, dat we zijn camping van harte aanbevelen in Nederland. Bij deze dus: camping bij de boer in Saint Saud-Lacoussière is een romantisch gelegen boerenbedoening, die bij voorkeur niet in juni bezocht moet worden, maar later en waar je, eventueel na wat schoonmaakwerkzaamheden van een uurtje (meer is het echt niet) nu eens echt kunt relaxen.
Overigens is het tweede mannetje herkenbaar aan een staartje in zijn haar en wat oorringetjes. Nou en?
Wij volgen vandaag vanuit het dorp, waar we eerst even naar de bakker gaan, de verharde weg buiten de route om, waardoor we ongeveer lopen in de verhouding 1 op 2. Eén kilometer lopen voor twee in de gids. Na enige tijd komen we langs een aantal boompjes met jong, vers fruit: frambozen, kruisbessen en zwarte bessen, die we zo kunnen plukken en dat dan ook maar doen. Een vitamineshot in de vroege ochtend is nooit weg. We lunchen in een dorpje bij de plaatselijke fontein bij de kerk met vers stokbrood (un pain) en een camembertje en natuurlijk een vers kopje koffie uit de thermoskan. Goudvissen in de fontein en een schelp aan het portaal van de kerk. Dat eet lekker op die manier.
Op een niet nader aan te duiden plaats in een bos, ver van hier, menen de dames een goudvindplaats te ontdekken. Kleine stukjes metaal glinsteren ‘als goud in de zon’, wanneer ze uit een klein beekje worden opgevist. Er worden enkele species in de kleding weggestopt voor nader onderzoek in de beschutte omgeving van de camper, later. Toch merkwaardig, dat het pad achter het beekje werkelijk vol ligt met glinsterende stukjes metaal, op en in de grond. Het is niet alles goud, wat er blinkt.
Het laatste deel van deze wandeling verloopt weer over de route en is dan ook weer een stuk mooier dan de weg. We komen langs de ruïnes van de abdij van Boschaud en proberen ons voor te stellen hoe de abdij er vroeger uit heeft gezien.
We gaan weer door een stuk bos en komen in de middag aan in het dorp Champagnac-de-Belair. Het valt mij op, dat enorm veel plaatsen in Frankrijk niet gewoon één naam hebben, maar heel vaak een toevoeging van de omgeving of de naam van een heilige of van een rivier toegevoegd hebben.
Opnieuw kiezen we vandaag voor een boerderijcamping en wel een Nederlandse SVR (Stichting Vrije Recreatie)-camping in het dorp, gerund door Nederlandse eigenaars, die al 23 jaar hier wonen.
Vandaag zijn we aanbeland in de Dordogne en dat lijkt ook direct zichtbaar aan de omgeving. Meer bloemen, meer onderhoud aan de huizen, meer bewoonde huizen en misschien nog wel meer buitenlanders in de vorm van Nederlandse en Engelse huiseigenaren.
We naderen Perigueux en zoals ik vanmiddag toevallig op een kaart zag ligt dat bijna ter hoogte van Bordeaux. Dat schiet op. Hoewel we kennelijk nog niet op de helft zijn.
Datum: 21-06-2009 dag: 64
Vertrek – aankomst: 08.30 – 15.45
Route: Champagnac-de-Belair – Brantôme – Valeuil - Bussac
Dagafstand – totaal afstand: 25 – 1382
Overnachting: camping Barnabe in Périgueux
De zomer heeft zijn intrede gedaan, maar dat is niet te merken aan de temperatuur in de vroege ochtend. Het is behoorlijk koud in de tent en wij hadden wel onze thermokleding aan gehad willen hebben.
In het mooie stadje Brantôme, waar de rivier de Dronne doorheen stroomt, zitten we op een terras koffie te drinken en nu eens niet de zelfgemaakte uit de thermoskan, maar van een restaurant. We bezoeken de grote kerk, die juist geopend wordt als wij eraan komen en waar een hels (hels? in een kerk?) kabaal losbarst van twee met elkaar concurrerende kerkklokken. Wij hangen de toerist uit en bezoeken ook nog de Tourist Information en vragen daar een stempel voor de pelgrimspassen. Verder gaat het weer door het zondagse Brantôme de stad uit langs huizen, die in sommige gevallen zelfs al zo´n elfhonderd jaar oud zijn en nog bewoond worden. Veel kastelen en heel veel kleine ‘hameux’, gehuchtjes van soms maar één boerderij groot.
Ons oorspronkelijk doel, Chancelade, halen we vandaag niet, maar Bussac wel en dat is toch weer een vijfentwintig kilometer. We rijden naar Périgueux en gaan staan op een oude camping (Barnabe) in die stad.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
