Dag 73 en dag 74
Door: Tom
Blijf op de hoogte en volg Tineke en Tom
01 Juli 2009 | Frankrijk, Mézin
Datum: 30-06-2009 dag: 73
Vertrek – aankomst: 08.00 – 11.00
Route: Port-Sainte-Marie – Vianne - Barbaste
Dagafstand – totaal afstand: 14 - 1569
Overnachting: camping in Tauziettes
Slechts veertien kilometer staat er vandaag op het programma via een verkorte route over de weg en deels over de route. Hiervoor zijn twee redenen: Huib en Willy lopen nog tot en met a.s. donderdag en kunnen de gids uit hebben als we nog drie dagen rustig aan doen. Dan zijn we in Montréal-du-Gers en begint het laatste deel in Frankrijk tot de Spaanse grens. In september/oktober loopt Willy dan tot Santiago. De tweede reden is de drukkende hitte na twaalf uur. Het zal nog zuidelijker, nog meer juli en dus nog heter worden, maar wij moeten er nog steeds aan wennen. Zal dat ooit het geval zijn?
Om zeven uur willen we de camping afrijden, nadat ik alsnog een foto heb kunnen maken van de kersenboom van van Gogh, maar het hek is nog dicht. Zijn we een keer om zeven uur klaar en staat er een keer een hek voor de camping, dan zit dat op slot. We moeten tot acht uur wachten en maken dan maar even koffie met gevulde koek. Om tien voor acht komt de beheerder met de sleutel, wijzend op zijn horloge en mogen wij eruit.
Gisteren staken we de Lot (spreek uit als ‘lot’ met een wat weigerachtige, zwakke T) over en vandaag lopen we via een lange, altijd zeer oude brug de Garonne over. We kunnen er weer eentje bijschrijven na de Hoofdvaart, de Ringvaart, de Oude Rijn, de Gouwe, de Lek, de Maas, de Marne, de Seine, de Rhône en nog heel veel andere rivieren en kanalen.
Al na negen kilometer houden we koffiepauze op een pleintje in het dorp Vianne, vol met terrasjes, waar wij de enige bezoekers zijn. Vianne is een ‘bastide’ (bastion of verdedigingsplaats) met gebouwen uit de dertiende eeuw, een sluis en een mooie hangbrug over weer een belangrijke rivier. We hebben de laatste dagen door meer bastides gelopen en wat opvalt, is het enorme verval van gebouwen en straten. Men trekt er weg en wat overblijft is een gemeente zonder voldoende middelen om de allure van de eens zo machtige stad in stand te houden.
We verzamelen in de grote SuperU, een winkel van enorm formaat en waar het zeer goed toeven is. In de koelte. Met een pression natuurlijk. De camping in Barbaste blijkt gesloten, opgeheven of in renovatie te zijn, in ieder geval zullen we iets anders moeten zoeken. Dat vinden we op een camping à la Ferme, een boerderijcamping, waar niets meer aan een boerderij doet denken. Een jong stel runt hier een aantal gebouwen met prima voorzieningen, een restaurant (vandaag gesloten), een winkel en een zwembad. Prima voor elkaar in een volkomen verlaten streek, waar we alleen door middel van het navigatiesysteem kunnen komen. Het adres kregen we van een zeer behulpzame dame van de bibliotheek annex Toeristenkantoor annex internetzaal. Hier ben ik eindelijk weer eens in de gelegenheid mijn USB-stick-tekst op internet te zetten.
Het is drukkend benauwd en zeer heet, de salamanders hebben vrij spel, onweer dreigt, maar de bevrijding blijft uit.
Datum: 01-07-2009 dag: 74
Vertrek – aankomst: 08.15 – 13.00
Route: Barbaste - Mézin
Dagafstand – totaal afstand: 17 – 1586
Overnachting: camping in Montréal
Het blijkt een nogal moeilijke opgave om laat in de avond (half tien) nog iets zinnigs te zeggen over de afgelopen dag. Door de hitte vertroebelt de geest en daarbij komt, dat we in de middag ergens stoppen met lopen, met de camper ergens anders heen rijden en overnachten en ’s morgens weer een ritje naar het eindpunt van de vorige dag maken en vervolgens gaan wandelen naar weer een nieuw eindpunt dat dan weer beginpunt wordt. Je weet niet meer waar je bent. Wel lopen we elke meter van het gidsje, tenzij we inkorten.
Vandaag starten we bij de SuperU, want daar zijn we gisteren geëindigd, lekker koel. We volgen een poosje de weg en daarna de route, die nogal veel over zandwegen gaat en langs een spoorlijn. Eén keer zien we het treintje rijden: een toeristentreintje, dat bezoekers van en naar Mézin brengt. Maar wij lopen naar Mézin, waar we eerst de tijd nemen voor een paar biertjes en de lunch. We bezoeken ook nog de Toeristeninformatie en horen daar, dat ook in deze plaats de camping is opgeheven. We verhuizen naar een boerderijcamping in Montréal, zodat we daar twee dagen kunnen blijven staan.
Montréal-du-Gers is een aardig, natuurlijk zeer oud stadje en erg heet. De campingeigenaren, een Engels paar, vertellen ons, dat het vandaag 39°C. was en morgen wat koeler, namelijk 37°. Soms wordt het hier 48° en de man adviseert ons vooral ’s morgens vroeg te wandelen en niet ’s middags, vooral veel te drinken en een hoed te dragen. Maximaal vijftien tot twintig kilometer per dag. Dus wat wij doen is ongeveer wel goed, al zou ik wat vroeger willen starten en zou Tineke een hoed moeten aanschaffen.
Hij vertelt een gruwelijk verhaal van wandelaars, die hij zwalkend over de weg zag komen aanlopen en die meteen op de camping in het gras in elkaar zakten van uitputting. Een zonnesteek nabij. Hij had hen in de schaduw gelegd en was met natte doeken in de weer gegaan, had ze laten drinken en pas na ruime tijd kwamen ze weer tot leven. Te laat gestart, te veel gelopen, te weinig gedronken en geen hoed.
Vertrek – aankomst: 08.00 – 11.00
Route: Port-Sainte-Marie – Vianne - Barbaste
Dagafstand – totaal afstand: 14 - 1569
Overnachting: camping in Tauziettes
Slechts veertien kilometer staat er vandaag op het programma via een verkorte route over de weg en deels over de route. Hiervoor zijn twee redenen: Huib en Willy lopen nog tot en met a.s. donderdag en kunnen de gids uit hebben als we nog drie dagen rustig aan doen. Dan zijn we in Montréal-du-Gers en begint het laatste deel in Frankrijk tot de Spaanse grens. In september/oktober loopt Willy dan tot Santiago. De tweede reden is de drukkende hitte na twaalf uur. Het zal nog zuidelijker, nog meer juli en dus nog heter worden, maar wij moeten er nog steeds aan wennen. Zal dat ooit het geval zijn?
Om zeven uur willen we de camping afrijden, nadat ik alsnog een foto heb kunnen maken van de kersenboom van van Gogh, maar het hek is nog dicht. Zijn we een keer om zeven uur klaar en staat er een keer een hek voor de camping, dan zit dat op slot. We moeten tot acht uur wachten en maken dan maar even koffie met gevulde koek. Om tien voor acht komt de beheerder met de sleutel, wijzend op zijn horloge en mogen wij eruit.
Gisteren staken we de Lot (spreek uit als ‘lot’ met een wat weigerachtige, zwakke T) over en vandaag lopen we via een lange, altijd zeer oude brug de Garonne over. We kunnen er weer eentje bijschrijven na de Hoofdvaart, de Ringvaart, de Oude Rijn, de Gouwe, de Lek, de Maas, de Marne, de Seine, de Rhône en nog heel veel andere rivieren en kanalen.
Al na negen kilometer houden we koffiepauze op een pleintje in het dorp Vianne, vol met terrasjes, waar wij de enige bezoekers zijn. Vianne is een ‘bastide’ (bastion of verdedigingsplaats) met gebouwen uit de dertiende eeuw, een sluis en een mooie hangbrug over weer een belangrijke rivier. We hebben de laatste dagen door meer bastides gelopen en wat opvalt, is het enorme verval van gebouwen en straten. Men trekt er weg en wat overblijft is een gemeente zonder voldoende middelen om de allure van de eens zo machtige stad in stand te houden.
We verzamelen in de grote SuperU, een winkel van enorm formaat en waar het zeer goed toeven is. In de koelte. Met een pression natuurlijk. De camping in Barbaste blijkt gesloten, opgeheven of in renovatie te zijn, in ieder geval zullen we iets anders moeten zoeken. Dat vinden we op een camping à la Ferme, een boerderijcamping, waar niets meer aan een boerderij doet denken. Een jong stel runt hier een aantal gebouwen met prima voorzieningen, een restaurant (vandaag gesloten), een winkel en een zwembad. Prima voor elkaar in een volkomen verlaten streek, waar we alleen door middel van het navigatiesysteem kunnen komen. Het adres kregen we van een zeer behulpzame dame van de bibliotheek annex Toeristenkantoor annex internetzaal. Hier ben ik eindelijk weer eens in de gelegenheid mijn USB-stick-tekst op internet te zetten.
Het is drukkend benauwd en zeer heet, de salamanders hebben vrij spel, onweer dreigt, maar de bevrijding blijft uit.
Datum: 01-07-2009 dag: 74
Vertrek – aankomst: 08.15 – 13.00
Route: Barbaste - Mézin
Dagafstand – totaal afstand: 17 – 1586
Overnachting: camping in Montréal
Het blijkt een nogal moeilijke opgave om laat in de avond (half tien) nog iets zinnigs te zeggen over de afgelopen dag. Door de hitte vertroebelt de geest en daarbij komt, dat we in de middag ergens stoppen met lopen, met de camper ergens anders heen rijden en overnachten en ’s morgens weer een ritje naar het eindpunt van de vorige dag maken en vervolgens gaan wandelen naar weer een nieuw eindpunt dat dan weer beginpunt wordt. Je weet niet meer waar je bent. Wel lopen we elke meter van het gidsje, tenzij we inkorten.
Vandaag starten we bij de SuperU, want daar zijn we gisteren geëindigd, lekker koel. We volgen een poosje de weg en daarna de route, die nogal veel over zandwegen gaat en langs een spoorlijn. Eén keer zien we het treintje rijden: een toeristentreintje, dat bezoekers van en naar Mézin brengt. Maar wij lopen naar Mézin, waar we eerst de tijd nemen voor een paar biertjes en de lunch. We bezoeken ook nog de Toeristeninformatie en horen daar, dat ook in deze plaats de camping is opgeheven. We verhuizen naar een boerderijcamping in Montréal, zodat we daar twee dagen kunnen blijven staan.
Montréal-du-Gers is een aardig, natuurlijk zeer oud stadje en erg heet. De campingeigenaren, een Engels paar, vertellen ons, dat het vandaag 39°C. was en morgen wat koeler, namelijk 37°. Soms wordt het hier 48° en de man adviseert ons vooral ’s morgens vroeg te wandelen en niet ’s middags, vooral veel te drinken en een hoed te dragen. Maximaal vijftien tot twintig kilometer per dag. Dus wat wij doen is ongeveer wel goed, al zou ik wat vroeger willen starten en zou Tineke een hoed moeten aanschaffen.
Hij vertelt een gruwelijk verhaal van wandelaars, die hij zwalkend over de weg zag komen aanlopen en die meteen op de camping in het gras in elkaar zakten van uitputting. Een zonnesteek nabij. Hij had hen in de schaduw gelegd en was met natte doeken in de weer gegaan, had ze laten drinken en pas na ruime tijd kwamen ze weer tot leven. Te laat gestart, te veel gelopen, te weinig gedronken en geen hoed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
